De vuurtoren Vir

Zeilen is een drang, zeiden ze. De kalme zee gaf nooit een goede kapitein, zeiden ze ook. Het gevecht met Poseidon zou veel moeilijker zijn zonder de lichtstralen die in de verte een vaste grond suggereren. De negentiende eeuw is erg belangrijk voor de zeelieden, vanwege de vele vuurtorens die langs de Adriatische kust werden gebouwd. De Oostenrijkse monarchie was verantwoordelijk voor het licht vanaf de kust, dat de vaders en de kinderen naar de veilige haven leidde. Dus, maanloze nachten (en zonder GPS!) maten duizenden zeelieden van alle nationaliteiten en religies, die onze zeeën bevaren. Het is dan ook niet verwonderlijk dat een vuurtoren opeens een synoniem is geworden voor leven, romantiek en vrede. De vuurtorens op uitstekende rotsen werden bewoond door families die hier het hele jaar door verbleven. Nautisch toerisme heeft ze dichter bij het vasteland gebracht; er is een regel dat als je naar de vuurtoren vaart, je brood, kranten en tabak naar de vuurtorenwachter moet brengen, als teken van respect voor zijn eenzame baan. Als je echter op dit moment op de deur van de vuurtoren klopt, zal het antwoord slechts een bliepje zijn, of de deur wordt geopend door een toerist die de vuurtoren heeft gehuurd in plaats van een appartement en niet gestoord wil worden. Kroatië heeft 48 vuurtorens, waarvan de meeste nu leeg staan of verhuurd worden als toeristische accommodatie. Door de automatisering zijn vuurtorenwachters werkloos geworden, hoewel het meer een levensstijl is dan een baan. De maritieme vuurtoren in Vir werd gebouwd in 1881 en is een van de verlaten geautomatiseerde vuurtorens. De weg ernaartoe is begaanbaar, maar slecht onderhouden. Dit deel van het eiland is minder bevolkt en de omringende wateren staan bekend om de luxueuze vis- en schelpdiervangst. Naast de vuurtoren staat een 11 meter hoge toren. Het is interessant dat deze vuurtoren de basis was van de antifascisten tijdens de Tweede Wereldoorlog, die daarmee de verbinding onderhielden tussen de guerrillatroepen van het land en die van het eiland Molat. De vuurtoren werd in 1944 door de Duitsers verwoest, maar later gerestaureerd om het licht van liefde, vrede en vrijheid te ontsteken.